mavi bulut
uzak bir akşamın sabahında
uyandığında yapayalnız
ayrılık hüznü yaşlı bir şarkının eşliğinde
geldiğinde pencerene
mavi bir bulutun gülüşüyüm
merak etme
iyiyim
yaralarımı sarıyorum kıyılarında
yok olmuş kervanlardan arta kalan
bir avuç eski ve nemli tuz odalarımda
terli saçlarının kesik izleri tam ortasında yüzümün
bir düşü bölüştük
mutluluk yanılsamalarında yitirdik günleri
bütün aşkları andık durmadan
sevmek
ölmek
sensiz olmaz
yaşamaksa işte bu
falan
değişimi unuttuk
açık bir kitaptan bize gülen bir bilgenin
yüzüne vurduk yalancılığını
sıradan bir öyküye dönüştük
kitaplar yazmaz
hüznümüz kendimizde kaldı emanet
gördün işte bir mavi buluta dönüştüm.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder