3 Ağustos 2007 Cuma

yenisi

yenisi

utangaçlığının
pembe gülleri dokundu
dikensiz mi
usul mu
umut mu
ışıklı gözleri

sevdanın uzak yamaçları
düştü kıyılarıma
yürek bu yanmak ve çarpmak için
sevinçten açılmış bir yelken rüzgara


sıcak bir gecede
elim erken doğmuş ayda
gölgeli dağların göğsünde başım
yakın bir yıldızı öperim
deryaya düşer güllerim

serin bir yel eser
bir ceylanın ürkek ışıltılı gözleri
ısıtır içimi
sarıldıkça sen
hep sabah olur
sıcak bir kutup yazına göçer aklım
gül sağanakları başlar
güle döner bütün sular
yeniden başlar esrikliğim

Hiç yorum yok: