yenisi
utangaçlığının
pembe gülleri dokundu
dikensiz mi
usul mu
umut mu
ışıklı gözleri
sevdanın uzak yamaçları
düştü kıyılarıma
yürek bu yanmak ve çarpmak için
sevinçten açılmış bir yelken rüzgara
sıcak bir gecede
elim erken doğmuş ayda
gölgeli dağların göğsünde başım
yakın bir yıldızı öperim
deryaya düşer güllerim
serin bir yel eser
bir ceylanın ürkek ışıltılı gözleri
ısıtır içimi
sarıldıkça sen
hep sabah olur
sıcak bir kutup yazına göçer aklım
gül sağanakları başlar
güle döner bütün sular
yeniden başlar esrikliğim
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder